Grupy parafialne

Liturgiczna Służba Ołtarza

Szczególną grupą wiernych w każdej parafii jest grono ministrantów, lektorów i ceremoniarzy którzy jako pierwsi żywo angażują się w liturgię.

Liturgiczna Służba Ołtarza naszej Parafii zrzesza grono młodych chłopców, którzy pragną służyć Bogu i ludziom, jako ministranci, lektorzy i ceremoniarze w czasie sprawowania liturgicznych obrzędów.

Tak jak dawniej, tak i obecnie ministranci są bardzo potrzebni do posługiwania w czasie liturgii. Każda wspólnota Kościoła powinna troszczyć się o formację liturgiczna chłopców, aby nauczyć ich, jak uczestniczyć we Mszy świętej, jak nosić krzyż i świece oraz jak należy obchodzić się z kadzidłem. Służba ministrantów w ciągu stuleci przeobrażała się, jednak zawsze zachwycała.

Ministrantem może zostać każdy chłopiec po przyjęciu Pierwszej Komunii św., który chce służyć Panu Jezusowi podczas sprawowania Najświętszej Ofiary.

Domowy Kościół

Domowy Kościół to rodzinna gałąź Ruchu Światło-Życie. W skład małej wspólnoty, tzw. „kręgu” wchodzi 4-6 małżeństw, które raz w miesiącu, w dogodnym dla siebie, ustalonym terminie, gromadzą się na wspólnej modlitwie, dzieleniu się Słowem Bożym i życiowym doświadczeniem. Czas pomiędzy spotkaniami wypełniony jest osobistym dążeniem do świętości w modlitwie indywidualnej, małżeńskiej i rodzinnej, a także poprzez podejmowane zobowiązania.

W naszej parafii działają dwa Kręgi.

Odnowa w Duchu Świętym

„Odnowa w Duchu Świętym w Kościele katolickim, zwana także Katolicką Odnową Charyzmatyczną, nie jest jednolitym ruchem o zasięgu światowym. W odróżnieniu od większości ruchów nie ma jednego założyciela, lub grupy założycieli, nie ma też listy członków.Jest to wysoce zróżnicowany zespół jednostek i grup podejmujących różne działania, często od siebie niezależne, na różnym etapie rozwoju i o różnorodnie rozłożonych akcentach. Te osoby i grupy łączy to samo doświadczenie. Stawiają sobie one również te same cele” (fragment preambuły Statutów Międzynarodowych Służb Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej – ICCRS).

Ruch charyzmatyczny opiera się na założeniu, że chrześcijanie – podobnie jak w Kościele pierwotnym – są obdarowywani charyzmatami, którymi służą ku zbudowaniu wspólnoty Kościoła. Odnowa w Duchu Świętym gromadzi wielu ludzi świeckich w różnym wieku i z różnych środowisk, odnajdujących dzięki niej swoje miejsce w Kościele i świecie. Osoby te tworzą grupy modlitewne, liczące od kilku do kilkuset członków. Łączy ich chrzest w Duchu Świętym – podstawowe doświadczenie wiary, znane pierwszym chrześcijanom.

Grupy modlitewne spotykają się co tydzień na dwu-trzygodzinnych spotkaniach modlitewnych, których głównym elementem jest głośna, żywa modlitwa. Mają one najczęściej strukturę otwartą, lecz pewne elementy spotkania powtarzają się: zaproszenie Ducha Świętego do prowadzenia spotkania, uwielbienie Boga (ten rodzaj modlitwy przeważa), słuchanie Słowa Bożego, nauczanie, osobiste świadectwo życia niektórych uczestników spotkania. Na spotkaniach modlitewnych ujawniają się charyzmaty. Grupy modlitewne prowadzone są najczęściej wspólnie przez duszpasterza i zespół świeckich animatorów z liderem na czele; spotkania odbywają się zwykle przy parafii.

Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży

Zasadniczym celem KSM-u jest kształtowanie dojrzałych chrześcijan oraz aktywne uczestnictwo we wspólnocie i misji Kościoła przez szerzenie i upowszechnianie katolickich wartości i zasad we wszystkich dziedzinach życia, zwłaszcza społecznego i kulturalnego.

Do zadań KSM-u należą m.in.: • szerzenie wiedzy religijnej, • zasad moralnych, • rozwijanie praktyk religijnych, • szerzenie nauki społecznej Kościoła, • dbanie o rozwój fizyczny, • organizowanie życia towarzyskiego, • angażowanie w życie Kościoła, • angażowanie w życie rodzinne i przygotowanie do założenia rodziny.

Koło Misyjne

Celem działania Koła Misyjnego w parafii jest rozbudzenie zainteresowania misyjnego życia Kościoła wśród dzieci oraz przybliżenie im specyfiki pracy na misjach. Działalność Koła Misyjnego polega na tym, aby młodzi chrześcijanie przez swoją codzienną modlitwę i miesięczne (zwykle groszowe) ofiary zobowiązywały się do niesienia pomocy dzieciom w krajach misyjnych.

Róże Różańcowe

W 1882 r. Paulina Jaricot zainicjowała we Francji Dzieło Rozkrzewiania Wiary, a kilka lat później Żywy Różaniec. Obydwa miały wspólny cel: wesprzeć dzieło ewangelizacji. Do polski dzieło dotarło w XIX wieku.

Członkowie Żywego Różańca dążą do świętości na wzór Maryi. Odmawiają Różaniec w intencjach zalecanych przez Kościół. Czynią to w oparciu o małe dwudziestoosobowe grupy, w której każda osoba codziennie odmawia jedną tajemnicę Różańca (zmieniając te tajemnicę co miesiąc). Wspólnota również prowadzi modlitwę różańcową dla parafii, w intencji parafii i Kościoła.